Woensdag 25 september 2013

Gisteravond zijn we best een beetje gedold door de klok. Ik keek op de laptop en het was ineens half 8. Dus wij snel gaan eten. Zaten we in de auto, was het daar ineens een uur eerder en op onze horloges ook. De laptop zal wel in de war zijn.... Terug in het hotel stond ook de ipad een uur later dan onze horloges. Dus toch ff googlen. Jep, Utah heeft een andere tijdszone en is het zomaar ineens een uur later. Vandaag zijn we verder gereden naar Arizona en daar is het ineens weer een uur vroeger. Dusss...

Vandaag zijn we naar Zion National Park geweest. Eerst hebben we de Canyon Overlook Trail gelopen. Wederom een erg steile klim over stenen en zand,  waarbij de wandelschoenen weer goed van pas kwamen. Gelukkig stond er naast erg steile paden wel een hek. We kwamen uit bij een uitzichtpunt over Lower Zion Canyon en Pine Creek Canyon. Super mooi! We zagen ook hier een soort mini-eekhoorntjes met (het leek) een dassenstaart. Deze wezentjes waren echter wat schuwer en hebben we niet op foto kunnen vastleggen.

Na deze trail zijn we terug gereden naar het Visitor Center. Daar hebben we de shuttlebus genomen naar Weeping Rock, waar we de Weeping Rock Trail hebben gelopen. Nog steilere klim dan de vorige trail, maar wel een goed begaanbaar pad. Na een korte klim kwamen we bij de "huilende rots" aan. Uit de hoge rots kwam op meerdere plekken water naar beneden gedruppeld. Op sommige plaatsen wat harder dan andere. Het water liep door in een kleine stroom en zocht zijn eigen weg naar beneden. In de shuttlebus vertelde een gids dat in 2010 een erg strenge winter was geweest en een groot deel van 1 berg naar beneden was gestort en daarmee de rivier afsloot. Het water van de rivier had binnen 2 uur zijn eigen weg gezocht, over de weg waar we nu reden, om verder naar beneden te stromen. Het hele gebied daarachter werd daarmee afgesloten van de rest. Het ingezakte deel van de berg in de rivier was nog goed te zien vanuit de bus. Erg indrukwekkend!!

Onderweg hadden we gezien dat als we bij Canyon Junction uit zouden stappen we naar de rivier toe konden lopen. Zo gezien, zo gedaan ;). De rivier maakte best wat herrie en het was mooi om van zo dichtbij te zijn. We stonden echt letterlijk aan de rand. Hebben nog een blaadje in het water gegooid en gekeken hoe snel die met de stroming mee genomen werd.

Daarna terug naar de auto. Ineens riep Rob: Kijk daar!! Dus ik kijk naar links en zie ineens een deer en zijn jong op zo'n 2 meter afstand staan. Wow, dier wat in het wild leeft staat gewoon naast ons. Gelukkig stonden ze van een struik te eten en merkte ze ons niet meteen op. Zo konden we een mooie foto maken.

Aan het einde van de middag zijn we bij Lake Powel Resort aangekomen. Daar hadden we de kamer met het mooiste uitzicht tot nu toe, namelijk over Lake Powel. Echt super!